โดยสมาคม Lead1
เมื่อซีเอดำเนินการตามนโยบาย NIL ชั่วคราวเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 2564 และสภาคองเกรสล้มเหลวในการผ่านบิลไม่มีการระบุว่านักกีฬาวิทยาลัยทุกคนจะสามารถสร้างรายได้จากการประชาสัมพันธ์ของพวกเขายกเว้นนักกีฬากลุ่มหนึ่ง นักกีฬาในวีซ่า F-1 ซึ่ง จำกัด โอกาสอย่างมากในการรับค่าตอบแทน การละเมิดข้อกำหนดของวีซ่าอาจทำให้เกิดผลกระทบร้ายแรงสำหรับนักกีฬาระหว่างประเทศ อย่างไรก็ตามมีเทคนิคการแก้ปัญหาที่เป็นไปได้บางอย่างสำหรับข้อกำหนดของวีซ่า F-1 ที่แผนกกรีฑาต้องรู้จนกว่าจะมีการแก้ปัญหาของรัฐบาลกลางเช่นกฎหมาย NIL ของรัฐบาลกลางหรือแกะสลักในกฎหมายการเข้าเมืองของรัฐบาลกลาง ในแง่นั้น Lead1 เพิ่งเป็นเจ้าภาพการสัมมนาผ่านเว็บเมื่อเร็ว ๆ นี้ซึ่งทนายความด้านการเข้าเมืองที่มีชื่อเสียงที่ Akin Gump ได้พูดคุยเกี่ยวกับกฎหมายการเข้าเมืองในปัจจุบันผลกระทบต่อ NIL ว่ากฎหมายใช้กับ NIL, โอกาสในการแก้ปัญหาและตัวเลือกของรัฐบาลกลางที่เป็นไปได้ในการแก้ไขปัญหา นี่คือประเด็นสำคัญบางประการจากการสัมมนาผ่านเว็บ:
มีองค์ประกอบพื้นฐานบางประการของกฎหมายการเข้าเมืองที่ผู้ดูแลกรีฑา lead1 ทุกคนจะต้องตระหนักถึง: (1) กระทรวงความปลอดภัยแห่งบ้านเกิด (DHS) ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 2546 เป็นหน่วยงานหลักของรัฐบาลกลางที่บริหารกฎหมายการเข้าเมืองของสหรัฐอเมริกา (2) การตรวจคนเข้าเมืองและการบังคับใช้ศุลกากร (ICE) เป็นชุดย่อยของ DHS และโปรแกรมนักเรียนและผู้เข้าชมการแลกเปลี่ยน (SEVP) ซึ่งเป็นส่วนย่อยของ ICE ควบคุมการเข้าเมืองของนักเรียนเช่นการติดตามข้อมูลการจ้างงานนักศึกษาต่างชาติ และ (3) ผู้อพยพเช่นนักเรียนต่างชาติอยู่ในสหรัฐอเมริกาชั่วคราวและนักเรียนเหล่านี้มักจะจัดเป็นผู้ถือวีซ่า F-1
ผู้ถือวีซ่า F-1 ถูก จำกัด อย่างมากในโอกาสการจ้างงาน นักเรียนต่างชาติที่ได้รับปริญญาในสหรัฐอเมริกาได้รับอนุญาตให้ทำงานในสถานการณ์ที่ จำกัด มาก – การจ้างงานที่ได้รับอนุญาตตามปกติรวมถึง (1) ในมหาวิทยาลัยทำงานได้มากถึง 20 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ (ไม่ว่าจะเกี่ยวข้องกับสาขาวิชาหรือไม่); (2) การฝึกอบรมการทำงานของหลักสูตร (CPT) หรือการฝึกอบรมการทำงานผูกติดอยู่กับหลักสูตรของนักเรียน (เช่นการฝึกงาน) และ (3) การฝึกอบรมการทำงานแบบออพติคอลหรือโดยปกติจะเป็นใบอนุญาตทำงานหนึ่งปีหลังจบการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับสาขาการศึกษาของนักเรียน
ที่ด้านหน้าไม่มีพื้นที่สีเทาและคำถามทางกฎหมายเป็นศูนย์กลางของความแตกต่างระหว่างรายได้ที่“ กระตือรือร้น” และ“ พาสซีฟ” หากนักเรียนต่างชาติจำเป็นต้องให้บริการเพื่อแลกกับค่าตอบแทนโดยปกติการจ้างงานจะต้องตกอยู่ภายใต้ข้อยกเว้นหนึ่งในสามข้อข้างต้น หากนักเรียนต่างชาติได้รับค่าตอบแทนโดยไม่ต้องให้บริการใด ๆ นั่นอาจจะได้รับอนุญาตภายใต้กฎหมายการเข้าเมือง กล่าวอีกนัยหนึ่งความสำคัญของปัญหาทางกฎหมายจะเน้นว่านักเรียนต่างชาติจะต้องให้บริการเพื่อรับค่าตอบแทนหรือไม่ (เช่น “รายได้ที่ใช้งานอยู่”) หรือไม่ว่านักเรียนจะได้รับค่าตอบแทนโดยไม่ต้องทำงานใด ๆ (เช่น “Passive รายได้”). ตามที่คณะกรรมการ NIL มีแนวโน้มที่จะตกอยู่ที่ไหนสักแห่ง“ ระหว่าง” (เป็นมูลค่าการกล่าวถึงว่าการออกใบอนุญาตกลุ่มอาจได้รับการพิจารณารายได้แบบพาสซีฟเนื่องจากนักกีฬามักจะได้รับค่าตอบแทนโดยไม่ต้องทำงานหรือทำงานใด ๆ )
เนื่องจากไม่มีการสนับสนุนที่ชัดเจนจาก DHS ใน NIL จึงมีคำถามที่เหมาะสมมากที่อาจเกิดขึ้น นอกเหนือจากรายได้ที่ใช้งานอยู่กับรายได้ที่สำคัญบางคำถามที่สำคัญที่ควรพิจารณารวมถึงสถานที่ที่กิจกรรม NIL กำลังดำเนินการเช่นสถานะการเข้าเมืองไม่ได้ถูกละเมิดเมื่อนักกีฬามีส่วนร่วมในกิจกรรมนอกสหรัฐอเมริกาเช่นในบ้านของพวกเขา ประเทศ. แม้ว่านักกีฬาจะสร้างเว็บไซต์ในต่างประเทศ แต่แก้ไขเว็บไซต์ในสหรัฐอเมริกา (และได้รับรายได้จากแบรนด์ร่วมกับเว็บไซต์) มันอาจจัดเป็นรายได้ที่ใช้งานอยู่ ในทางกลับกันหากนักกีฬาไม่ได้ปรับเปลี่ยนเว็บไซต์ในสหรัฐอเมริกาและสร้างมันในต่างประเทศ (และยังคงได้รับรายได้จากแบรนด์ร่วมกับเว็บไซต์) มันอาจถือว่าเป็นรายได้ที่แฝงอยู่ (และเป็นผลที่อนุญาต) กิจกรรมโซเชียลมีเดียไม่มีความเหมาะสมเช่นการโพสต์บน Instagram ในนามของแบรนด์ (โดยไม่มีค่าตอบแทน) มีแนวโน้มที่จะได้รับอนุญาต แต่ถ้าแบรนด์นั้นจ่ายเงินให้กับนักกีฬาหลังจากที่นักกีฬาโพสต์ในนามของแบรนด์คำถามนั้น ไม่ชัดเจนมากขึ้น – นี่คือที่ต้องการการสนับสนุนของรัฐบาลกลาง นโยบายระหว่างกาล NIL ของ NCAA นั้นซับซ้อนยิ่งขึ้นเนื่องจากเรื่องนี้มีความสัมพันธ์กับความสัมพันธ์แบบ quid pro quo โดยปกติสำหรับนักกีฬาที่จะได้รับค่าตอบแทนไม่มี
ผลที่ตามมาสำหรับการละเมิดสถานะวีซ่า F-1 อาจรุนแรงมาก การลงโทษสำหรับผู้ฝ่าฝืนอาจรวมถึงสถานะการเข้าเมืองในอนาคตและ/หรือกรีนการ์ด/ที่อยู่อาศัยถาวร
เมื่อพิจารณาจากพื้นที่สีเทาทั้งหมดมีตัวเลือกที่เป็นไปได้ไม่กี่ตัวที่เป็นไปได้ไม่ว่าจะเป็นกฎหมายหรือกฎระเบียบ การแก้ไขกฎหมายอาจรวมถึงสภาคองเกรสที่ผ่านกฎหมายโดยเฉพาะอนุญาตกิจกรรม NIL การแก้ไขกฎระเบียบอาจรวมถึงการสร้างกฎอย่างเป็นทางการจาก DHS หรือสนับสนุนการกำหนดนโยบายที่ไม่มีกิจกรรมnull